Miejsce walk i śmierci lidera partyzanckiego okręgu Dainava Vincasa Daunora-Kelmosa, Ungurisa, Vincasa i Jurgisa Palioniosa-Dobilasa, partyzanta reprezentacji Dzūkai

w 1954 roku 18 sierpnia w walkach z KGB w dystrykcie Prienu. w grupie operacyjnej oddziału w zagrodzie Moniki Milašauskienė we wsi Naudžiūnu, rejon Prienu, po zdradzie przez zwerbowanego przez KGB dzierżawcę zagrody Kazisa Radziwiłła, ostatniego dowódcę partyzanckiego okręgu Dainava Vincas Daunoras-Kelmas, Ungurys, Vincas, g. 1921, zm. wieś Žiegždriu, rejon balbieriski, Mariampol ap. W latach 1944-1951 był partyzantem. prowadził drużynę grupy Vaidotas reprezentacji Dzuki okręgu Dainava, 1951. mianowany dowódcą reprezentacji Dzūkai.
w 1951 roku 27 września po śmierci dowódcy partyzanckiego okręgu Dainava Juozusa Gegužiusa-Diemedžiusa, dowódcy obwodu Litwy Południowej (Niemna) Sergijusa Staniškisa-Viltisa w 1951 r. W październiku mianował Vincasa Daunorus-Ungurisa tymczasowym dowódcą dystryktu Dainava. Po jego śmierci jego szczątki pochowano w Prienai, a później w żwirowniach wsi Szauliszki.
Siostra V. Daunora odkopała szczątki brata i potajemnie pochowała je w Prienai.
Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości w 1999 r. Vincas Daunor otrzymał status żołnierza ochotnika, otrzymał stopień pułkownika na mocy zarządzenia Prezydenta Republiki Litewskiej. 19 maja Vincas Daunoras został odznaczony Orderem Krzyża Pogoni II stopnia, wraz z komendantem okręgu zginął szef gospodarstwa rolnego reprezentacji Dzuki, Jurgis Palionis-Dobilas. w 1914 roku wieś Matiešioni, obwód Prienai, 1946 r. aresztowany, skazany, osadzony w więzieniu w Kniaž Pogost (Sevželdorlage) Komi ASRR. Uruchomiony w 1952 roku został partyzantem drużyny narodowej Dzuki, kierownikiem folwarku. Po walkach jego ciało zostało zbezczeszczone w Prienai, a następnie pochowane we wsi Szauliszki. w żwirowniach.
Siostry Partizana J. Palionisa w 1955 roku. szczątki jego brata zostały wykopane i potajemnie pochowane we wsi Nemajūnai. na cmentarzu w dzielnicy Prienai
w 2000 Jurgis Palioniis-Dobilis otrzymał status żołnierza ochotnika, zarządzeniem Ministra Obrony Narodowej został uznany za majora. stopień porucznika.
W roku odrodzenia wieś Naudžiūnai. zbudowano krzyż dla partyzantów.

Źródło informacji i zdjęcia: Rejestr Dóbr Kultury.

Obiekt jest wpisany do rejestru dóbr kultury pod unikalnym kodem 38558.